-2بيان مسئله و اهميت موضوع:

انسـان اصولاً موجودي اجتماعي است و به همين دليل از لحظه تولد تا آخر عمر در اجتماع بسر مي برد و دائماً در تعامل با انسانهاي ديگر مي باشد. او در يافته است كه در جمع بودن مي تواند مشكلات او را مرتفع سازد. و به همين منظور همواره ياد مي گيرد كه چگونه بايستي در جمع زندگي كند و نيازهاي خود را ارضا نمايد بنابراين لزوم آموزش مهارتهاي اجتماعي در زندگي فرد مطرح مي شود.

در تحقيقی که صورت گرفت در زمينه مهارتهای اجتماعی؛ تاثير والدين بر ميزان مهارت دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفت ومشخص گرديد،هر چه مهارتها اجتماعی والدين بيشتر باشد مهارت اجتماعی فرزندان نيز افزايش می يابد.( دنِيز لين کولن (1999) ). اينكه چگونه و با چه كيفيتي در جمع حضور يابد و رفتارهاي متناسب و مقبول گروهي را از خود بروز دهد مطرح مي گردد. موضوع مهارتها اجتماعي كودكان بخشي از مسأله آنان شده است و اجتماعي شدن جرياني است كه در آن هنجارها، مهارتها، انگيزه ها و طرز تلقي ها و رفتار فرد شكل مي گيرد، تا ايفاي نقش كنوني يا آتي او در جامعه مناسب و مطلوب شناخته شود. مهمترين عوامل اجتماعي شدن را مي توان فرهنگ، خانواده و نهادهاي اجتماعي دانست كه در قالب نقش جنسيتي ، پرخاشگري ، اخلاقيات و انگيزه پيشرفت بررسي مي شوند تا پيچيدگي مسأله اجتماعي شدن و چگونگي آن آشكارتر شود.

از دهة 1970 سنجش مهارتهاي اجتماعي و اقدامات مربوط به آن يكي از فعالترين عرصه هاي تحقيقات روان شناسان رفتاري بوده است. اگر چه بيشتر اين تحقيقات در مورد بزرگسالان بوده است ولي بطور پيوسته توجه خاص و با اهميتي به مهارتهاي اجتماعي شده است خصوصاً توجه اصلاحگران رفتار را به خود جلب نموده است.

دانش آموزاني كه رفتار اجتماعي مناسب دارند و به دنبال معلم هستند و با او در بارة انجام تكاليف ارتباط برقرار مي كند و به سئوالات او پاسخ مي دهند، يا سعي در پاسخدهي به او را دارند، به معلم لبخند مي زنند و به درس توجه دارند عموماً توجه بيشتر معلم را به خود جلب مي كنند و ميزان توفيق تحصيلي آنها بيشتر است. گاهي از مهــارتهــاي آنهـا به عنوان مهارتهاي اجتماعي خاص نام مهارتهاي زندگي نيز مي توان اشاره كرد كه تـوسط آن ميــزان پــيشرفت آنهـا در زمينـه هاي مختلف تحصيلي قابل پيش بيني است) به كمك آمـوزش مهـارت زنـــدگي مي تـــوان ميـــزان پــيشرفت تـحصيلي را نيز افــزايش داد (كاذب، هاپس 1973 - Cobb- Hops